Internet perikelen.

24 juni 2022 - Dushanbe, Tadzjikistan

Beste donateurs, 

De laatste drie weken hebben jullie heel weinig van mij gehoord, omdat we geen internet was..vooraf had ik hier niet opgetekend. De reden zal ik voor het ontbreken volgt nu.

Twee weken voordat wij arriveerden in de Pamir, is er in Rushan, een stadje waar wij ook doorheen gekomen zijn. Een vreedzame demonstratie geweest. Jongeren, aanhangers van een zeer milde vorm van de Islam, de godsdienst van een groot deel van de Pamir bevolking, hebben de weg geblokkeerd, als protest tegen de eliminatie door het regime van een van leiders.  Uit het niets is er vanuit een legerhelikopter geschoten op de demonstranten. Resultaat: Meer dan 40 doden, heel veel gewonden, arrestaties en huiszoekingen achteraf.  En afsluiting van de hele Pamir van het internet. Het gebied is een aantal dagen verboden geweest oor toeristen, maar toen wij kwamen was het weer open.  Als vreemdeling merk je niets van de gespannen sfeer, maar als je met de mensen gaat praten, veel het jongeren spreken Engels, kom je wel meer te weten. De 27ste bestaat het regime 25 jaar en de verwachting is dat de Pamirie als cadeautje' weer  internet krijgen.

Militairen zijn alom aanwezig in Tatzjikistan.  We hebben onze paspoorten heel wat keren bij een roadblock moeten laten zien. We hebben honderden kilometers langs de grensrivier met Afghanistan gefietst. Aan beide zijden van de grens legerkampen en patrouilles. Dat belet de bevolking aanbeden kanten overigens niet om vriendelijk te zwaaien of je aan te spreken als je langs fietst.. De Afghanen en Pamirie zijn aan elkaar verwant en hebben familie aan de andere kant van de grens.

Er is nog een conflict wat ons parten speelde. Bij de grens met Kirgizië, precies daar waar wij erover wilden., was een conflict over land en water, er is geschoten, er zijn een paar doden gevallen en de Kirgiezen hebben de grens gesloten.  Wij kunnen er dus niet over, zelfs niet door omkoping.  We moesten terug en hebben een rondje Pamir gemaakt. Het plan is nu om via Oezbekistan alsnog naar Kirgizië te gaan en daar de geplande tocht te vervolgen. Het betekent wel een gigantische omweg  

5 Reacties

  1. Betty van der Vlist:
    24 juni 2022
    Mijn hemel, Joost! Dat je daar internet perikelen had/hebt, verbaast me niet in zo'n dunbevolkt gebied. Maar die verhalen over eliminatie, vreedzame demonstratie, meer dan 40 doden, al die militairen, legerkampen en patrouilles, nog een conflict, weer doden: wat een klote land.
    Wel fijn dat jongeren Engels spreken, ook wel verbazingwekkend in dat deel van de wereld. En dat de bevolking vriendelijk is. Die zijn er mooi klaar mee met zulke machthebbers en zoals altijd de dupe.
    Ik hoop dat de natuur en de omgeving mooi zijn.
  2. Betty van der Vlist:
    24 juni 2022
    Ik zie het al: de natuur is daar woest mooi! Vooral waar jullie kampeerden bij dat riviertje. Hoeveel km hebben jullie nu gedaan?
  3. Mireille Mallee:
    24 juni 2022
    Wat een avonturen, maar ook wat een confrontatie met onderdrukkende regimes. Wel goed oppassen daar in Kirgizië, ze sluiten het land niet voor niets. Gelukkig ontmoeten jullie vriendelijke mensen en komen jullie met de kilometers ruimschoots aan jullie trekken. Ben benieuwd naar de verdere avonturen. Never a dull moment
  4. Mieke:
    24 juni 2022
    Wat een avontuur Joost, en wat een verschil van 180° hou wij hier in Nederland leven. Wat een doorzetters dat jullie nu toch proberen via een omweg naar Kirgizie te gaan. Chapeaux!
  5. L van Veldhuijsen:
    25 juni 2022
    Het lijkt wel een spannende actiefilm, die je beschrijft . Dat dat echt gebeurt is ....nou ja daar zijn geen woorden voor.
    Bewondering voor jullie doorzettingsvermogen en jullie moed.